Een extra nutritionele etikettering ? Ja, maar tegen drie voorwaarden !

Tegenwoordig staat er heel wat informatie op de etiketten van voedingsproducten. Maar hoe weten we welke voedingsproducten het best aan onze verwachtingen voldoen? Binnen de Europese Unie moet informatie over calorieën en verschillende voedingsstoffen, waaronder eiwitten, zout, suikers en vetten,  op de verpakking van levensmiddelen worden vermeld. Iedere Europese consument wordt dus op dezelfde manier geïnformeerd om zo een evenwichtig eetpatroon te kunnen samen stellen. In 2018 besloot de Belgische regering echter om een stap verder te gaan door de Nutri-Score in te voeren. Dat is een aanvullend systeem voor voedingswaarde-etikettering. Fevia is hier geen tegenstander van, maar stelt wel drie voorwaarden voorop.

Een wetenschappelijke en Europese aanpak

Wil je weten welk voedingsproduct het beste aanleunt tegen je verwachtingen? Het antwoord staat op het etiket! Nog beter: dit is het geval voor alle Europese etiketten en laat je toe om verschillende voedingsproducten te vergelijken. Anderzijds zou een eventuele aanvullende voedingswaarde-etikettering ook op Europees niveau moeten worden toegepast, met één enkele visuele weergave en volgens een strenge wetenschappelijke methode. Bovendien moet deze aanvullende etikettering in heel Europa voldoen aan gelijke voedingsaanbevelingen en streng gecontroleerd worden door de nationale overheden.

Een vrijwillige toepassing

Zolang de Europese wetgeving een nieuwe vorm van voedingswaarde-etikettering niet verplicht maakt is Fevia voorstander van een vrijwillige toepassing. De bedrijven zijn dan vrij in hun keuze voor een aanvullend systeem. Er moet ook rekening gehouden worden met het kostenplaatje. Bedrijven moeten in dit geval immers meerdere etiketten drukken en uiteindelijk is het dan de consument die voor de extra kost opdraait. Is de consument echter bereid om nog meer te betalen voor zijn voeding?

Gebruiksgemak

Het is heel belangrijk dat onze overheden de bedrijven die nieuwe etiketten willen invoeren begeleiden. Zij zouden gemakkelijk en gratis gebruik moeten kunnen maken van alle nuttige instrumenten,  zoals: logo’s, grafische charters, verklarende handleidingen en berekeningsmodules. Het spreekt voor zich dat die in alle Europese talen beschikbaar moeten zijn. Ten slotte moeten de autoriteiten grootschalige communicatiecampagnes opzetten om de consument te helpen om de beste keuze te maken voor een gezond voedingspatroon.